Bodemloze put

Zou elke put een bodem hebben? Met het standpunt “alles heeft een einde”, moet dit eigenlijk wel zo zijn. De vraag van “waar eindigt iets” komt er dan bijna automatisch achteraan. De meeste kinderen hebben op een gegeven moment de ‘waarom’ fase. Let wel de meesten, want toevallig hebben die 3 van mij dit gelukkig nooit gehad. De kinderen die dit wel doorlopen, vragen bij alles wat (vooral) Mama doet of zegt: “Waarom dan”. Het antwoord is dan negen van de tien keer niet genoeg en wordt weer gevolgd door een tweede “waarom dan”. Plat Hardenbergs zal het zeker iets van “waromme dan” worden, maar desalniettemin lijkt het me erg lastig en vervelend als je kind steeds met deze vraag komt. Ze wachten toch op een antwoord, maar soms is het antwoord te lastig om aan een peuter uit te leggen. Zeker met de wetenschap dat een volgende ‘waarom dan’ zal volgen op welke uitleg je ook geeft. En dan nu de vraag waar het allemaal om begonnen is… Het bestaan van een bodemloze put. Ik weet sinds vanavond zeker dat die bestaat. Op zich was het een ‘vreemde’ locatie om deze ontdekking te doen, maar het was me wel gelijk heel duidelijk en ik was gelijk overtuigd dat deze specifieke ‘put’ echt bodemloos móest zijn! Er is zo’n drie uur lang gewerkt deze put vol te gooien met allerlei stoffen. Vervolgens is het tussendoor goed vermengd met een bepaald soort rode vloeistof en water. Hieruit ontstond een bepaalde substantie die verteerbaar in deze put is achter gebleven, dus wat je ook toevoegt aan deze put: het lost zichzelf op, buiten de onverteerbare restanten die aan de wanden blijven plakken. Dus wat je ook toevoegt: die put raakt blijkbaar nooit vol! Mijn conclusie bij deze ontdekking is dat ik me nu dus eigenlijk wel af ga vragen of écht alles een einde heeft…